Bart had erg
behoefte aan innerlijke rust. Om vijf dagen per week van 's morgens tot 's
avonds op kantoor te werken en na negen uur weer thuis te komen was teveel
gevraagd. Als kerkspreker en leider van het gebedsteam van de kerkgemeente
waren alleen de zaterdagen worden gebruikt voor ontspanning en rust. Met vrouw
Karin had hij al meermaals gesproken over wat ze in het christendom geestelijke
strijd noemen. Normaal zou iemand die rust zoekt het in uitslapen zoeken of een
weekend in het klooster doorbrengen. Voor
Bart was dit niet meer voldoende de
ware rust te ervaren. Al vijf jaar predikte hij in de kerkgemeente de rustkamer en de verhalen van radeloze
kerkgangers die alleen in gebed geloofde hield hem niet meer wakker. Hij moest
het hebben van Bijbelteksten die hoop en moed gaven om het computerwerk te
combineren met het voorgaan in zondagse diensten. Je kunt het beste eerst
zaaien en daarna oogsten, had hij gelezen in de Bijbel.
Om vruchtbaar te worden
moest er in de tijd van Jezus geleefd worden met de man als hoofd en de vrouw
die zich aan hem onderwerpt. Duidelijkheid over belangrijke beslissingen waren
echt nodig in het hoofd van Bart. De wapenuitrusting die God hem geeft is van
groot belang. De grootste aanval komt namelijk niet van de tegenstander, juist
uit zijn eigen hart. Om te weten wanneer de strijd gedaan is, daarvoor moet je
niet aan Bart vragen. Het verbond van vrede komt met geduld en bereidheid tot
overgave.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten