Het 15-jarig huwelijk

Herman had zijn jeugd doorgebracht in de grote stad. Het plattelandsjongetje dat op een tractor over de akkers rijdt en koeien speent in vaders stal was niets voor hem. In een doodlopend straatje van een Amsterdamse buitenwijk rolde hij hoepels en trapte veel voetballen in een nepdoeltje. Later, op de middelbare school, werd het een stiekeme verliefdheid op Sara die slechts twee maanden duurde. Om als vrijgezel te leven was toch ook wel heel prettig.

Hij wist op 18-jarige leeftijd nog te weinig van de wereld en besloot Wetenschappen te studeren. Toch bracht het lot van een oude verliefdheid een relatie tot stand. Na het afstuderen als theoloog solliciteerde hij op de baan van dominee in de Amsterdamse Westerkerk.
 
De ontmoeting met hetzelfde meisje op het schoolplein liep uit in een volwassen relatie en zelfs een huwelijk was mogelijk. Sara had Seksuologie gestudeerd en droomde van een eigen praktijk. Het had lang geduurd om daadwerkelijk te trouwen, mede doordat ze niet uitkwamen over het Mysterie van het huwelijk. Beiden kenden het fenomeen geen tv kijken en vroeg naar bed gaan op zondag, dat nog steeds aangehouden werd.

Je niet laten misleiden door wat reclames en de media voorschreven was heel belangrijk. Het geloven in een toekomstig koninkrijk en God aanbidden mocht het huwelijk niet kapotmaken, eeuwige trouw moest het worden.

Ze wisten dat in deze maatschappij je veel over moest hebben om iets te bereiken, een diepgaand huwelijk stond daar haaks tegenover. Woorden uitgesproken op de trouwdag zouden veel impact hebben, mocht het huwelijk gaan wankelen.
 
Ondanks dat Herman het niet direct liet merken,kon niemand iets inbrengen aan het gezegend huwelijk van vijftien jaar. Het volhouden en geen misleidende wegen inslaan was voor Herman gelukt.