woensdag 11 april 2018

De Ware Technicus

Freek kon terugkijken op een goed leven. Om een volwaardige technicus te worden was hem van jongsafaan meegegeven. Als zoon van een garagehouder had kennis genomen van het techniek vak. Vader Jan had het weer van zijn vader meegekregen en dus hielden ze het techniek vak levend.  
De fascinerende schaalmodelletjes van Mercedes en Opel wagentjes met open deurtjes en kofferbakjes lieten hem niet onberoerd. Later werden het legoautootjes die steentje voor steentje elk onderdeel van het voertuig prijs gaven.  


Het bezoek aan de Volkswagenfabriek in Emden was voor de 15jarige MAVO-scholier leeftijd gewoon levensecht hoe al de voertuigen straks rollend snelheid konden maken. Na het behalen van mavo-diploma lag het voor de hand verder te studeren op de technische hogeschool. Moeder Cora adviseerde hem niet alleen naar vader te luisteren, die al verlangde naar een opvolger voor het overnemen van de autogarage. En daarmee dus iemand uit de familie. Freek koos voor een studie op de Techniekcampus in Eindhoven en na twee jaar was hij een ware monteur met kennis van alle voertuigen.

Het werd uiteindelijk eigenaar van een eigen autosalon, bovendien kon hij vader opvolgen die te oud werd om fulltime het reparatiewerk te doen. Het bescheiden leventje dat hij met zijn huidige vrouw Cora op nahield was alles behalve werkgericht. Gelovige christenen waren ze zeker, daarom waren de zaterdagen alleen ochtendwerk in de autosalon en de zondagen verplicht aan kerkbezoek.  Vooral Johannes 15 vers 11 verwoordde duidelijk dat vreugde vinden voor Jezus, en dus voor ieder mens, belangrijker was op wat je iedere maand als inkomen ontving. Op aanraden van Cora had hij de Bijbeltekst op een tegeltje aan de wc-muur gehangen. Zo ging de grootgebrachte technicus het geloof niet uit de weg!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten